Απο Ion Maggos TERRAPAPERS
Αντί εισαγωγής : We are not alone. The astronomers are wrong. The scientists are wrong. They are here, but we cannot see them because they hide. They hide ….. in plain sight. We are their servants, we are their slaves, we are their property ….. we are theirs.
Μην περιμένετε να σας στο μεταφράσω, ανοίξτε κανένα λεξικό, ψάξτε στο internet, μην παίζετε παιχνίδια στο internet, μην ψάχνετε για τσόντες και για την Pamela, ψάξτε ερευνήστε, διαβάστε. Ακολουθεί ένα κάπως δύσκολο κείμενο, μην μου ζητάτε να το απλοποιήσω, προσπαθήστε μόνοι σας, ξαναδιαβάστε το, ξαναδιαβάστε το, ξαναδιαβάστε το και συνεχίστε να διαβάζετε…
Οικονομική κρίση, χαχαχαχαχα, ακόμα να καταλάβετε οτι σας τρέχουν οι επικυρίαρχοι του πλανήτη σαν πρόβατα στο μαντρί; Οι <<μυημένοι αδελφοί>> , τρομάρα τους, με υψωμένα τα συμβολικά λάβαρα της Περιστεράς και της Κουκουβάγιας, και του Αποσπερίτη, να ρυθμίζουν τελετουργικά την εξαφάνιση των εννέα δεκάτων του πληθυσμού του πλανήτη;
Κουκουβάγιες Λίλιθ και ΣΧΙΝΟΚΕΦΑΛΟΙ
Μήπως θυμάστε ότι και η θεά Αθηνά έχει ως σύμβολα την κουκουβάγια και το Γοργόνειο, το οποίο Γοργόνειο στα Βαβυλωνιακά είναι Αλ Γκόλ, δηλαδή το δαιμόνιο που φέρνει καταστροφές στον κόσμο !!! Και εκείνο το ωραίο μακρουλό κράνος της, όπως αυτό που είχε και ο Περικλής; όπως και το μακρουλό κεφάλι που είχε ο Ακενατών και η Νεφερτίτη, και βέβαια το είχε και η Σεμίραμις στην Αιγυπτιακή της έκδοση ! Αυτούς τους ονόμαζε ο Πλούταρχος στο έργο του «Περικλής» ΣΧΙΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ!!! Τι γνώριζε;;; Εεε τι σας λέει αυτό ;
Τι ωραιότατα ποδαράκια έχει η Λίλιθ; ή Ιστάρ, ή Σεμίραμις, ή Αστάρτη ή Αφροδίτη
Την σημασία της Περιστεράς την οφείλω στον μακαρίτη ερευνητή Παύλο Κυράγγελο.
» Eγω ειμι ο Πρώτος κι ο Εσχατος, το Α και το Ω, ος εγένετο νεκρός και έζησεν»
A+Ω = 801 = ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ
Και μετά είναι εκείνο το τραγουδάκι : First We Take Manhattan… Then We Take Berlin… ενα παλιό τραγουδάκι του Coen, το κομμάτι ειναι καταπληκτικό αλλα οι στίχοι όντως πολύ περίεργοι… και μια σύμπτωση καταπληκτική το «First We Take» εχει 11 ψηφία ενω το «Manhattan» 9 ψηφια… δηλ. εχουμε επαναληψη του 11/9. Το Berlin πότε ακολουθεί ;;;;;
Το Amero έρχεται, είναι το νέο παγκόσμιο νόμισμα της North American Union ! Επίσημα μίλησαν για αυτό στην σύνοδο της G20, και η Ρωσία και η Κίνα πιέζουν για την γρήγορη εφαρμογή του. Τι περιμένετε; Να υποχωρήσει η κρίση; Οι πόλεμοι; Οι φυσικές καταστροφές; Όνειρα θερινής νυκτός ! Α, ξέχασα, θα μας σώσει η ομάδα Ε !!!!! οι Ανδρομέδιοι, ή ο Ζούπυ. Α, μάλλον έκανα λάθος, θα έρθουν οι Ολύμπιοι να φορτώσουν μερικές χιλιάδες τόνους κρέας στα υπερδιαστημόπλοια τους, φυσικά και βέβαια, τους εκλεκτούς Έλληνες !!!!! Ο μαζικός νοητικός έλεγχος καλά κρατεί και συναγωνίζεται την βλακεία.
Λυκαβηττός, τι στην ευχή …..
Θα λέτε τι θέλει πάλι αυτός ο Ίων και μας πρήζει για υποθέσεις που συνέβησαν στην Γερμανική κατοχή; Λέτε να μην είναι ενδιαφέρον κάτι που είναι κάτω απο τα πόδια μας, ας υποθέσουμε στον Λυκαβηττό και έχει τεράστια σημασία; Μάλιστα ανακατωμένο με απόκρυφα τελετουργικά για να θολώσουν τα νερά στους τότε <<μυημένους>>, χαχαχαχαχα , οι οποίοι το χάψανε μια χαρά !
Τις παρακάτω πληροφορίες, και κείμενα, τις οφείλω στο site : www.blackraiser.com του Peter Fotis Kapnistos
Στα Άδυτα της Φάρμας των Ζώων: Οι μαγικές τελετές του Χίτλερ και οι αποκρυφιστικές πρακτικές των Ναζί.
Χρειάστηκε να περάσουν 25 ολόκληρα χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, για να δοθούν στη δημοσιότητα επίσημα έγγραφα που επιβεβαιώνουν ότι το Εθνικοσοσιαλισμός περιείχε άφθονες τελετές μαγείας και πρακτικές αποκρυφισμού. Και όμως, αρκετά χρόνια μετά την δημοσίευση αυτών των στοιχείων, πολλοί συγγραφείς ιστορικών κειμένων επιμένουν να σκιαγραφούν τους ηγέτες του Γ΄ Ράιχ με υπερβολικά απλοϊκό τρόπο: δηλαδή αυτοί, από τη μία πλευρά οργάνωναν υπερβατικές ιεροτελεστίες, ενώ από την άλλη, τα πολεμικά σχέδια τους απέβλεπαν σε σκοπούς αυστηρά ορθολογιστικούς. Αν και είναι ολοφάνερο ότι αυτές οι δύο δραστηριότητες των Ναζί ήσαν αντιφατικές, δεν έχουν γίνει προσπάθειες να ερευνηθεί η σχέση που υπήρχε ανάμεσά τους.
“Η ιεραρχική οργάνωση που έχουν [οι Μασόνοι] και η μύηση μέσα από συμβολικές τελετές, δηλαδή, χωρίς να παρεμβάλλεται η νόηση, αλλά δουλεύοντας με τη φαντασία μέσω της μαγείας και με τη βοήθεια των ιερών συμβόλων της ομάδας – όλα αυτά είναι τα επικίνδυνα συστατικά και τα συστατικά που εγώ έχω αναλάβει. Δεν βλέπετε ότι το κόμμα μας πρέπει να έχει αυτήν τη φυσιογνωμία;… Ένα Τάγμα, αυτό πρέπει να γίνει – ένα Τάγμα με ιεραρχία, ένα Τάγμα λαϊκής ιεροσύνης.” … Αδόλφου Χίτλερ, Ο Αγώνας μου
Μπορούμε να διατυπώσουμε με βεβαιότητα την άποψη ότι η ανακάλυψη από τους Γερμανούς το 1939 ότι το άτομο μπορούσε να διασπαστεί, πρόσφερε την δυνατότητα να υλοποιηθεί ο σημαντικότερος στόχος της Αλχημείας: η μεταστοιχείωση. Από τη μία στιγμή στην άλλη, η ύλη θα έπαυε να θεωρείται σταθερή και άρα, θα μπορούσε να μετασχηματιστεί σε άλλες ολότελα νέες μορφές ύλης. Αυτό το γεγονός σηματοδοτεί μία πολύ αποφασιστική καμπή στην πορεία που ακολουθούσαν έως τότε οι διάφορες Αδελφότητες, που επί αιώνες έψαχναν να βρουν τρόπο να μετατρέψουν τα βασικά μέταλλα σε χρυσάφι, ενώ παράλληλα, έδωσε μία νέα, περισσότερο κατανοητή ερμηνεία στα σκοτεινά γραπτά σύγχρονων αποκρυφιστών, όπως του Aleister Crowley. Αυτά λοιπόν μπορούσαν τώρα να χρησιμοποιηθούν και πράγματι χρησιμοποιήθηκαν από τους ηγέτες του Ράιχ για να διαμορφωθεί ο ανανεωμένος κώδικας επικοινωνίας των Πεφωτισμένων Αδελφών με βάση τη μαγεία των μεταστοιχειώσεων.
Ταυτόχρονα, η χρήση λέξεων και φράσεων εμπνευσμένων από την απόκρυφη παράδοση παρείχε ένα δεύτερο σημαντικό πλεονέκτημα στους Ναζί: τέτοιου τύπου ορολογία προστάτευε απόλυτα τη μυστικότητα των πειραμάτων τους στον πυρηνικό τομέα. Πράγματι, στο αντίπαλο στρατόπεδο των Συμμάχων, όποιος τύχαινε να πάρει στα σοβαρά τις αποκρυφιστικές παραμέτρους του λόγου των Ναζί, δεν θα μπορούσε να αποφύγει να θεωρηθεί διανοητικά ανισόρροπος. Έτσι, χάρη σ’ αυτή την τακτική, οι Σύμμαχοι δεν κατάφεραν να έχουν πλήρη εικόνα για τα μυστικά πυρηνικά σχέδια των Γερμανών, με αποτέλεσμα τα περισσότερα από αυτά να παραμένουν άγνωστα έως το τέλος του 20ου αιώνα. Όμως, στην δεκαετία του ΄90, προέκυψαν ορισμένες αξιοσημείωτες εξελίξεις που έμελλε να ρίξουν φως σε αυτήν την ανεξιχνίαστη υπόθεση.
Το πρώτο από αυτά ήταν η δημοσίευση των απορρήτων μαγνητοφωνήσεων του Farm Hall. Στο τέλος του πολέμου, οι Αγγλο-Αμερικανοί Σύμμαχοι συγκέντρωσαν τους κορυφαίους πυρηνικούς επιστήμονες του Χίτλερ και τους μετέφεραν υπό συνθήκες μυστικότητας στο Κέημπριτζσαϊρ, όπου τους απομόνωσαν σε ένα εξοχικό σπίτι, γνωστό ως Farm Hall. Στη διάρκεια αυτής της επιχείρησης που έφερε το κωδικό όνομα Έψιλον, οι Σύμμαχοι μαγνητοφώνησαν, κατέγραψαν και μετάφρασαν τις ιδιαίτερες συνομιλίες ανάμεσα στους Γερμανούς επιστήμονες, χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν, παρ’ όλα αυτά σε ό,τι σώζεται από αυτό το αρχείο δεν υπάρχει τίποτα που να θεμελιώνει την άποψη ότι ο Χίτλερ ενδιαφερόταν να κατασκευάσει μία ατομική βόμβα.
Αντί γι’ αυτό, φαίνεται ότι τα μυστικά πειράματα των Ναζί είχαν σκοπό την κατασκευή μιας “μηχανής ουρανίου”, ή όπως θα λέγαμε σήμερα, έναν πυρηνικό αντιδραστήρα, “υπέρ-όπλο” για στρατιωτική χρήση. Όμως, επειδή ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, δεν ήταν οπαδός του Χίτλερ, οι Ναζί έθεσαν αυστηρούς περιορισμούς στο πρόγραμμα της έρευνας. Έτσι, αφού ζήτησαν από τον Χάιζενμπεργκ και η ομάδα του να παραδώσουν όλους τους μαθηματικούς τύπους, τα σχέδια λειτουργίας και τα μοντέλα υπό κλίμακα της μηχανής ουρανίου, στη συνέχεια ανέθεσαν την κατασκευή του αντιδραστήρα σ’ ένα πιστό οπαδό των Ναζί, τον Αβραάμ Έζαου, εικ.5, διευθυντή του Γραφείου Μέτρων και Σταθμών της Γερμανίας, ο οποίος ανέλαβε την υλοποίηση και κλιμάκωση του πυρηνικού προγράμματος του Χίτλερ, καθώς και τους τομείς παραγωγής ουρανίου και βαρέως ύδατος (δευτερίου). Οπαδός του Ναζισμού και έμπιστος του Χίτλερ, ο Αβραάμ Έζαου ήταν αυτός που είχε στα χέρια του τον πλήρη έλεγχο των μυστικών πειραμάτων που απέβλεπαν στη στρατιωτική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Ωστόσο, η πραγματική έκταση των σχεδίων του Έζαου για την στρατιωτική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, δεν εξακριβώθηκε ποτέ από τους Συμμάχους. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι διάφοροι ανεξάρτητοι τομείς πυρηνικής έρευνας και πειραματισμού ήσαν καλά κρυμμένοι στα άδυτα του τμήματος έρευνας των Ταχυδρομείων του Ράιχ. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα δημοσιευμένα κείμενα των απομαγνητοφωνήσεων από το Farm Hall αντιπροσωπεύουν ίσως μόνο το 25% των συνομιλιών ανάμεσα στους Γερμανούς επιστήμονες. “Δεν έχουν βρεθεί αρκετές καταγραφές ούτε στα Αγγλικά, ούτε στα Αμερικανικά αρχεία, και επομένως πρέπει να θεωρηθούν χαμένες.” Παρ’ όλα αυτά, απ’ ό,τι διαβάζει κανείς στις υπάρχουσες καταγραφές, είναι φανερό ότι αυτό που απασχολούσε τους έγκλειστους επιστήμονες δεν ήταν οι ατομικές εκρήξεις, αλλά μάλλον οι “ακτίνες” υψηλής ενέργειας. Μάλιστα, κάποια στιγμή, στη διάρκεια του εγκλεισμού τους στο εξοχικό, συζήτησαν ανοιχτά το ενδεχόμενο να υπάρχουν γύρω τους κρυμμένα μικρόφωνα.
Οι ιστορικοί του πολέμου επιμένουν να διατυπώνουν ένα κρίσιμο ερώτημα που επανέρχεται κάθε φορά, όταν γίνεται λόγος για την επιχείρηση Farm Hall: “Που, τέλος πάντων, βρίσκονται, αν βέβαια υπήρξαν ποτέ, αυτά τα μεγάλης κλίμακας πυρηνικά προγράμματα των Ναζί;” Η πιο συνηθισμένη απάντηση που προτείνουν κάθε φορά διάφοροι ενθουσιώδεις απολογητές δεν είναι άλλη από το μύθο για το Τελευταίο Οχυρό του Γερμανικού Έθνους.
“Ενώ το Ράιχ κατέρρεε κάτω από τις τελευταίες σφοδρότατες επιθέσεις των δυνάμεων της Δύσης και της Ανατολής, η Ναζιστική προπαγάνδα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να καλλιεργήσει στο Γερμανικό λαό την πεποίθηση σε ένα όραμα: ένα Νότιο Οχυρό, υπόγειο καταφύγιο τεραστίων διαστάσεων από το οποίο μέσα σε διάστημα λίγων μηνών η Γερμανία θα εξαπέλυε αντεπίθεση χρησιμοποιώντας τρομερά οπλικά συστήματα και έτσι θα άρπαζε την τελική νίκη από τα χέρια των Συμμάχων, έστω και ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα.”
“Εδώ, προστατευμένες από τη φύση και από τα πιο αποτελεσματικά μυστικά όπλα που εφευρέθηκαν ποτέ, πρόκειται να επιβιώσουν οι δυνάμεις που μέχρι τώρα οδήγησαν την Γερμανία, και θα οργανώσουν την ανόρθωσή της· εδώ, μέσα σε αντιαεροπορικά καταφύγια θα γίνει μαζική παραγωγή όπλων, τρόφιμα και υλικά θα αποθηκευτούν σε τεράστιες υπόγειες σπηλιές και ένα ειδικό σώμα από νέους θα εκπαιδευτεί στον ανταρτοπόλεμο, ώσπου τελικά θα συσταθεί ένας συγκροτημένος υπόγειος στρατός που θα εκστρατεύσει και θα ελευθερώσει τη Γερμανία από τις δυνάμεις κατοχής.”
Απογοητευμένοι από την αποτυχία τους να εντοπίσουν τον πελώριο πυρηνικό αντιδραστήρα του Χίτλερ, οι Σύμμαχοι στάθηκαν εξίσου άτυχοι να βρουν σε ποιο μακρινό τόπο ήταν κρυμμένο το φημολογούμενο Τελευταίο Οχυρό του Γερμανικού Έθνους. Ωστόσο, κάποιοι άσκησαν δριμεία κριτική σε αυτό το θέμα, υποστηρίζοντας σθεναρά την άποψη ότι ο πυρηνικός αντιδραστήρας των Ναζί δεν θα μπορούσε να είναι κρυμμένος πουθενά αλλού παρά στο μυστικό φρούριο του Χίτλερ και ότι μετά την αποτυχία της ερευνητικής ομάδας ΑΛΣΟΣ να ανακαλύψει την κρυψώνα του, οι Σύμμαχοι προσπάθησαν να απαλλαγούν από αυτό το ζήτημα, αποφεύγοντας να δώσουν εξηγήσεις.
Πράγματι, σύμφωνα με την επίσημη θέση της Συμμαχικής Διοίκησης, ο πυρηνικός αντιδραστήρας και το ορεινό φρούριο δεν υπήρξαν ποτέ, έστω και αν οι διαδόσεις και οι αυτόπτες μάρτυρες επέμεναν να υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο. Ακόμα και ορισμένοι επιζήσαντες των στρατοπέδων θανάτου μπόρεσαν να περιγράψουν με λεπτομέρειες ότι οι Ναζί τους έβαλαν κάποτε μέσα σε τραίνα χωρίς παράθυρα και τους μετέφεραν σε ένα τόπο που έμοιαζε με τεράστιο δίκτυο υπόγειων σπηλαίων. Εκεί τους υποχρέωναν να δουλεύουν σε διάφορες κατασκευές και άλλα έργα δίπλα σε πλατφόρμες εκτόξευσης πυραύλων V2, έως ότου, αργότερα, τους μετέφεραν σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ωστόσο, το συμπέρασμα στο οποίο οδηγούν όλα αυτά είναι πολύ συγκεχυμένο. Το Τελευταίο Οχυρό του Γερμανικού Έθνους ήταν ένα υπόγειο φρούριο συνδεδεμένο σιδηροδρομικά με το Οχυρό Ευρώπη, είτε κάπου κοντά στην Νότια Γερμανία (στο ορεινό καταφύγιο του Χίτλερ, τη γνωστή “Αετοφωλιά”), στις Αυστριακές Άλπεις, είτε ακόμα πιο μακριά, μέχρι τα Βαλκάνια. Όμως o στρατηγός Αϊζενχάουερ πήρε το πράγμα πολύ στα σοβαρά. “Σύμφωνα με την αντίληψη που είχαν οι Σύμμαχοι για τα πράγματα, η ιδέα ότι μπορεί να υπήρχε ένα τελευταίο οχυρό δημιουργούσε την αίσθηση ότι αν –και όταν- έβρισκαν τον Χίτλερ, αυτό μάλλον θα συνέβαινε κάπου στο νότο.” Τις παραμονές της Απόβασης στην Νορμανδία μία αναφορά του Συμμαχικού Επιτελείου κατέληγε ως εξής:
“Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι κάποιοι από τους υπουργούς και άλλες σημαντικές προσωπικότητες του Ναζιστικού καθεστώτος έχουν ήδη εγκατασταθεί στην περιοχή του Οχυρού. Ο Γκέρινγκ, ο Χίμλερ και ο Χίτλερ θεωρούνται ήδη έτοιμοι να αποσυρθούν στα οχυρωμένα καταφύγια που ο καθένας από αυτούς διαθέτει στα βουνά.”
Ωστόσο, όταν η Γερμανία άρχισε να καταρρέει, οι επικεφαλής του μηχανισμού της Ναζιστικής προπαγάνδας υπό την καθοδήγηση του Δρ. Γκέμπελς, ενώ έως τότε διέδιδαν ασύστολα διάφορες φήμες για το Οχυρό, από εκείνη τη στιγμή και πέρα, πρώτοι αυτοί αρνήθηκαν την ύπαρξή του. Ο Χίτλερ ποτέ δεν κατέφυγε σε ένα ορεινό φρούριο, αντίθετα βρισκόταν ανέκαθεν στο Βερολίνο, επέμεναν. Ήταν σίγουρα μια φάρσα, έλεγαν, μια απόπειρα εξαπάτησης που έπρεπε να αγνοηθεί. Ένας αξιωματικός των Συμμάχων θα έγραφε αργότερα: “Ουσιαστικά, το Τελευταίο Οχυρό ήταν αποκύημα της φαντασίας μίας ολιγάριθμης μερίδας φανατικών Ναζί. Όμως το ζήτημα πήρε γρήγορα τόσο υπερβολικές διαστάσεις, ώστε ακόμα απορώ πόση αφέλεια δείξαμε, όταν για λίγο πιστέψαμε σ’ αυτήν την ιδέα.”
Όπως και νάναι, κάποιοι αμετανόητοι Γερμανοί παρατηρητές επιμένουν ότι ο πυρηνικός αντιδραστήρας των Ναζί (ίσως ο μεγαλύτερος που κατασκευάστηκε ποτέ) υπήρξε και υπάρχει ακόμα καλά κρυμμένος σε κάποια υπόγεια βάση, περιμένοντας τη μυστική κίνηση που θα τον βγάλει από το λήθαργο. Άλλωστε, όταν σφραγίστηκε, το 1945, πρέπει να ήταν ακόμα ολοκαίνουργιος, στο τελευταίο στάδιο πριν τις πρώτες δοκιμές. “Γιατί να τον παραδώσουμε σ’ αυτούς που ισοπέδωσαν τη Χιροσίμα”, έλεγε ένας Βαυαρός, “αφού είναι ανίκανοι να τον βρουν από μόνοι τους;”
Στον χώρο της εικονικής πραγματικότητας, στη δεκαετία του ΄90, εμφανίστηκε ένα νέο τρισδιάστατο παιχνίδι για υπολογιστές, το «Wolfenstein», που θα επηρέαζε αποφασιστικά τις κυρίαρχες τάσεις της αγοράς, και θα γινόταν πρότυπο δημοφιλών παιχνιδιών του τύπου “Doom”και “Quake”. Η βασική ιδέα της πλοκής του “Wolfenstein” (= βράχος του λύκου) ήταν η έφοδος σε ένα υπόγειο, ορεινό οχυρό των Ναζί που οι λεπτομέρειές του θυμίζουν πολύ το μύθο του Τελευταίου Οχυρού. Πράγματι, ανάμεσα στους άλλους σκοπούς του παιχνιδιού, οι παίκτες έπρεπε να περάσουν από ατσάλινες πόρτες και να κινηθούν μέσα σε σπηλαιώδεις σήραγγες για να ανακαλύψουν κρυμμένους θησαυρούς και διάφορα μυστηριώδη αντικείμενα με μαγικές δυνάμεις.
Ταυτόχρονα, στο επίπεδο της αληθινής πραγματικότητας, τα άρθρα ορισμένων εφημερίδων της δεκαετίας του ΄90 ανέφεραν κάποιον άλλο βράχο του λύκου σε μία περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στο εσωτερικό των συνόρων της νοτιότερης χώρας των Βαλκανίων, δηλαδή, στην Ελλάδα. Εκεί, με την ευκαιρία της επίσημης αναγνώρισης από μέρους του Ελληνικού κράτους της Πρεσβείας του Ισραήλ στην Αθήνα, οι αρχές επέτρεψαν την είσοδο στο κοινό σε έναν έως τότε απαγορευμένο ιστορικό χώρο: μία παλαιά υπόγεια φυλακή των Ναζί που είχε κτιστεί από Γερμανούς αρχιτέκτονες στους πρόποδες του λόφου του Λυκαβηττού στο κέντρο της πρωτεύουσας λίγο πριν την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ήσαν δύο υπόγειοι όροφοι, οι οποίοι, αν και αρχικά είχαν σχεδιαστεί σαν ένα μεγάλο αντιαεροπορικό καταφύγιο, μετά την εισβολή και την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς το 1941 χρησίμευσαν ως τόπος φυλάκισης και βασανιστηρίων.
Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι η ύπαρξη αυτής της διώροφης υπόγειας φυλακής εικ.6 κρατήθηκε απόλυτα μυστική (αν και κάποιοι αξιωματικοί της γερμανικής αντικατασκοπίας, όπως ο Κουρτ Βάλντχαϊμ, ήσαν πολύ καλά πληροφορημένοι για τις ωμότητες των δυνάμεων κατοχής στην Ελλάδα). Η φυλακή ήταν κρυμμένη κάτω από ένα κεντρικό κινηματογράφο που κατά σύμπτωση, τυχαίνει να βρίσκεται σχεδόν απέναντι από το επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο όπου στεγάζεται η Ακαδημία Αθηνών.
Φαίνεται ότι οι πράκτορες της Γκεστάπο παρέσυραν τους υπόπτους στον κινηματογράφο, όπου τους συλλάμβαναν με άνεση, αθέατοι μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας προβολής. Έπειτα τους έσερναν σε κάποιο διάδρομο κάτω από το κτίριο μέχρι τα κελιά της υπόγειας φυλακή, απ’ όπου δεν έμελλε να ξαναβγούν ποτέ. Ωστόσο, εξίσου ασυνήθιστη με τη μέθοδο σύλληψης, ήταν και τιμωρία που επέβαλε η Γκεστάπο στα θύματά της. Εδώ οι κρατούμενοι δεν πέθαιναν από την πείνα, όπως γινόταν σε πολλά στρατόπεδα θανάτου, αντίθετα, τους στερούσαν το νερό και τους άφηναν να πεθάνουν από δίψα –μέσα σε δέκα ημέρες, όπως υπολογίζεται.
Ανάμεσα στα διάφορα αντικείμενα που βρέθηκαν στην υπόγεια φυλακή, υπήρχαν χειροπέδες και μεταλλικά κύπελλα γεμάτα τρύπες για να βασανίζονται ακόμη χειρότερα οι κρατούμενοι που πέθαιναν σιγά-σιγά από τη δίψα.
“Μη φοβάστε τίποτα απ’ όλα αυτά που πρόκειται να πάθετε· προσέξτε, ο διάβολος μπορεί να ρίξει μερικούς από εσάς στη φυλακή για να δοκιμαστείτε· και θα βασανιστείτε δέκα μέρες εκεί μέσα· να μείνετε πιστοί έως το θάνατο και εγώ θα σας προσφέρω το στεφάνι της ζωής.” –Αποκάλυψη 2:10
Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο λίγα λεπτά δρόμο πιο πάνω, στους πρόποδες του Λυκαβηττού (= βράχος της λύκαινας), σε μία οδό που ονομάζεται “Μέρλιν” ήταν τότε το Βαλκανικό Κέντρο Διοίκησης της Γκεστάπο. Πράγματι, σε όλη τη διάρκεια του πολέμου το μεγαλύτερο μέρος αυτής της κομψής περιοχής του Κολωνακίου βρισκόταν υπό τον απόλυτο έλεγχο των Ναζί.
Όταν έσκαβαν τις σήραγγες για το νέο Μετρό της Αθήνας, οι εργάτες ανακάλυψαν με έκπληξη υπόγειους αγωγούς που δεν ήσαν σημειωμένοι στους χάρτες και τα σχεδιαγράμματα. Αναμφίβολα, αυτοί οι μυστηριώδεις σωληνώσεις δεν ήσαν παρά άλλο ένα τμήμα της μυστικής υποδομής που οι Γερμανοί αρχιτέκτονες είχαν εγκαταστήσει στην Αθήνα λίγο πριν την έναρξη του πολέμου.
Πράγματι, το 1936, την ώρα που το Βερολίνο ετοιμαζόταν να υποδεχθεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Αθήνα γίνονταν έργα εκσυγχρονισμού του υδραυλικού και ηλεκτρικού δικτύου από Βαυαρικές εταιρείες με βάση τα παλαιά σχέδια της Επιτροπής Σταυρίδη που είχε επεξεργαστεί ο Γερμανός αρχιτέκτονας Λέο φον Κλέντζε (βλ., Χάρτης Αθήνας, 1933 – Albert Speer). Ωστόσο, καθώς αυτοί οι σχεδιαστές ήσαν οπαδοί των Ναζί, φαίνεται ότι το πρόγραμμα των υπόγειων εργασιών περιείχε επίσης μία σειρά από μυστικές προτεραιότητες.
Στις πλαγιές του Λυκαβηττού, τουρίστες και επισκέπτες περιπατητές απορούν όταν βλέπουν στα βράχια μεγάλες ατσάλινες πόρτες στρατιωτικού τύπου που θυμίζουν σκηνές από κλασικές πολεμικές ταινίες. Είναι ολοφάνερο ότι σε διάφορα σημεία στο εσωτερικό του αυτού του απότομου λόφου έχουν σκαφτεί μεγάλες σήραγγες και αίθουσες που ήσαν σε χρήση από τη Ναζιστική πολεμική μηχανή στη διάρκεια της Κατοχής της Ελλάδας.
Όμως σήμερα, όταν ρωτήσει κανείς, “Τι είναι εκεί μέσα τώρα;” οι Έλληνες στρατιωτικοί απαντούν στερεότυπα: “Οι Γερμανοί εκκένωσαν τις σήραγγες πριν υποχωρήσουν. Εκεί μέσα δεν έχει απομείνει τίποτα από τον μηχανολογικό εξοπλισμό ή τα όπλα τους. Σε μερικά σημεία η πρόσβαση έχει καταστραφεί από εκρήξεις και έτσι δεν μπορεί να εντοπίσει κανείς που ακριβώς ήταν η είσοδος, ενώ οι περισσότερες σπηλιές είναι πολύ καλά σφραγισμένες. Σήμερα, όλα αυτά ανήκουν στο ΝΑΤΟ και χρησιμοποιούνται ως απλές αποθήκες.»
Η είσοδος στους υπόγειους χώρους στο εσωτερικό του λόφου του Λυκαβηττού γινόταν μέσα από βαριές μεταλλικές πύλες στρατιωτικού τύπου που θυμίζουν σκηνές από τη ταινία “Τα Κανόνια του Ναβαρόνε”
Το μακρόστενο όρυγμα μέσα στο οποίο έχουν τοποθετηθεί οι σιδηροτροχιές του Τελεφερίκ του Λυκαβηττού που ξεκινά από τη βάση του βράχου και ανεβαίνει μέχρι την κορυφή, αποτελεί την πλέον πειστική ένδειξη ότι ο λόφος περιέχει μεγάλες κοιλότητες στο εσωτερικό του. Όμως πως χρησιμοποιούσαν, άραγε, οι Γερμανοί το Λυκαβηττό στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου; Με ποιο τρόπο επικοινωνούσαν οι πόρτες στις πλαγιές του λόφου και οι κρυφές σήραγγες με τους δρόμους της πόλης, ή με διάφορα κτίρια, όπως η υπόγεια φυλακή της Γκεστάπο απέναντι από την Ακαδημία;
Για να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα, θα εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα της μεθόδου που είναι γνωστή στην επιστήμη της πληροφορικής ως “αντίστροφη μηχανική”. Ξεκινώντας, δηλαδή, απ’ όσα ξέρουμε ήδη, θα κινηθούμε προς τα πίσω, αναζητώντας έτσι τον καλύτερο δρόμο που συνδέει το τελικό αποτέλεσμα με τις αρχικές αιτίες του. Όπως όταν ψάχνει κανείς τις αιτίες ενός τροχαίου ατυχήματος, το ίδιο κι εμείς θα μετρήσουμε τα ίχνη από τους τροχούς στο οδόστρωμα και θα προχωρήσουμε με αντίστροφη λογική, ώστε κάποια στιγμή να φτάσουμε να προσδιορίσουμε πως ακριβώς συνέβησαν τα γεγονότα που οδήγησαν στο ατύχημα. Επίσης στην πορεία της έρευνας, δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε την αρχική υπόθεσή μας, ότι οι ηγέτες του Ράιχ δανείζονταν όρους από την απόκρυφη φιλολογία για να υποδαυλίζουν την πίστη των οπαδών τους, αλλά και για να προστατεύουν τη μυστικότητα των πολεμικών τους σχεδίων.
Ενα τελεφερίκ με ατσάλινες ράγες, που κουβαλά μικρά βαγονέτα με καλωδια απο την βάση του βουνού μέχρι την κορυφή του, προσφέρει ικανοποιητική απόδειξη οτι όντως ο Λυκαβηττός είναι κούφιος. Μια σειρά περίπλοκων μπούνκερς βαθιά μέσα στο βουνό του Λυκαβηττού, σχεδιασμένα απο Βαυαρούς αρχιτέκτονες πόλεων , με μια υπόγεια μηχανή που δίνει ενέργεια να κινούνται τα βαγονέτα, παράξενα, θυμίζει την μυστηριώδη Φωλιά του Αετού του Χίτλερ, η το θρυλούμενο Νότιο Καταφύγιο.
Εάν ο Χίτλερ είχε κρύψει το Νότιο Καταφύγιο στα βουνά των Αλπεων, θα είχε υποστεί ανηλεείς βομβαρδισμούς και επιθέσεις, εαν ποτέ το ανακάλυπταν οι Σύμαχοι. Αλλά ο βομβαρδισμός ενος υπόγειου φρουρίου στην Αθήνα – μυστικά κτισμένο απο Ναζί σκλάβους μεταφερμένους με υπόγεια τραίνα, ενω η Αθήνα περιέχει ανεκτίμητα αρχαία μνημεία του Δυτικού πολιτισμού – θα προκαλούσε την Παγκόσμια καταδίκη. Ο Λυκαβηττός ένας λόφος καλυμμένος με αρχαίους μύθους, ετσι μπορεί να ήταν η φυσική επιλογή για τους πομπώδεις Γερμανούς ηγέτες να θέλουν να κρύψουν το Νότιο καταφυγιό τους και να διεξαγάγουν μυστικές ατομικές έρευνες στην “χώρα του Δημόκριτου”. Τον Ιούνιο του 1941 , ο Φύρερ έκανε επίσημη επίσκεψη στον Λυκαβηττό. Ηταν μια ευκαιρία για φωτογραφίες, ή στο προγραμμά του ήταν ο εγκαινιασμός της Ναζιστικής πυρηνικής προσπάθειας στο μυθικό Νότιο Καταφύγιο ;;;
Αυστηρή Προειδοποίηση:
Δεν υπάρχει Αποτελεσματική Καταπολέμηση των Δυνάμεων των Επικαλούμενων με το Όνομα “Magick Hex” (hexa- = (εξα- ελλην.) πρώτο συνθετικό λέξεων που περιέχουν τον αριθμό έξι), που Παρουσιάζονται στη Συνέχεια!
Η μυστηριώδης μηχανή ουρανίου δεν είναι άλλη από την Κάμινο που αναφέρεται στην Αρχαία Ελληνική Ατομική Θεωρία ότι αναδύεται από τον κάτω κόσμο, τον Άδη ή Άβυσσο ή Αμπσού, όπου γεννιέται το Πυρ και στη συνέχεια εξορκίζεται και δαμάζεται από τις πρωταρχικές δυνάμεις στις οποίες πίστευαν οι αρχαίοι. Έτσι λοιπόν, στις Αίθουσες του Magick η τέχνη της αλχημείας πετύχαινε πέρα για πέρα το βασικό στόχο της. Διασπώντας το άτομο του Δημόκριτου, οι σκοτεινοί τόποι ανάμεσα στα άστρα γέμιζαν φλόγες, ενώ από το θρυμματισμένο άστρο του Λεύκιππου ξεπηδούσαν νέες μορφές ύλης. Στην Κάμινο έχει δοθεί ένα καταραμένο όνομα που απαγορεύεται να ειπωθεί: Βετς Μελ, δηλαδή, Κατασκευαστής Μελιού από Λωτό, μιας πηκτής ουσίας σαν πίσσα –ραδιενεργό οξείδιο.
Οι ακρότατες κοιλότητες του Άδη βρίσκονται κάτω από το όρος που ονομάζεται Μασσού, κρυψώνα των σκορπιών, Βράχος του Λύκου. Είναι ένας Ναός των Χαμένων Ψυχών, όπως η Κόλαση του Δάντη. Κάτω από τις Επτά Πύλες και τη Θάλασσα κάτω απ’ όλες τις θάλασσες.
Μέσα στην Κάμινο ο χρόνος δεν υπάρχει πια. Εκεί κάθεται δεμένος από δυνάμεις ο παρθενικός Τρελός Θεός, ο Magick, το αρχοντόπουλο, ντυμένος στα κόκκινα σαν τον Άγιο Βασίλη, καθηλωμένος στον υγρό Θρόνο του Σκότους από ξύλο κλεμμένο από τον Τίμιο Σταυρό που έχει εκτεθεί στη ραδιενέργεια, όπου φωλιάζουν δαίμονες που φθείρουν το πνεύμα και τη σάρκα. Μπροστά του στέκεται ο Σοφός που Εκτοξεύει τον Πριονωτό Δίσκο, Εξορκιστής του Πυρός, Κερασφόρος, Αδαμάντινος Άρχων, δαίμων της Καμίνου, Κύριος της Φλόγας. Ψαλμωδίες και επικλήσεις προσκαλούν τα τέκνα της μαγείας στις τελετές του κάτω κόσμου για να υπηρετήσουν το δαίμονά τους, τον Περντουράμπο, το κτήνος Παζούζου. Αυτοί επικαλούνται το Βιβλίο των Πενήντα Ονομάτων, τον Εξορκισμό του Άγρυπνου Φρουρού. Είναι οι ιερείς της Άριας Φυλής, άνδρες που φορούν τους μαύρους χιτώνες των ληστών, οι φύλακες της Καμίνου.
Στο πηγάδι ζει ο Σουμέριος Όφις Τιαμάτ, ο Έρπων Σκώληξ Σαταν-ας -υβρίδιο μεταλλαγμένο και σάπιο από τη ραδιενέργεια. Ο Κερασφόρος, Αδαμάντινος Άρχων, Εξορκιστής του Πυρός, Σοφός του Πριονωτού Δίσκου, κηρύσσει την έναρξη της Τελετής της Καθόδου, κραδαίνοντας το μαγικό σκήπτρο με τα πλεγμένα φίδια, μια λόγχη του πεπρωμένου -μοχλός εκκίνησης με σχήμα τρίαινας από κάδμιο. Ονομάζει τις Ζώνες ή Σφαίρες, το Βιβλίο της Εισόδου, τις Επικλήσεις των Θυρών και της Κλίμακας του Φωτός. Οι εξορκισμοί του κειμένου Μακλού γίνονται στα Γερμανικά. Το έπος της δημιουργίας στο κείμενο Μάγκαν εξιστορεί τον τρόπο σχηματισμού της ύλης. Το κείμενο Ουρίλια είναι ένα βιβλίο με ξόρκια και μαγικά λόγια που απαγγέλλονται για να διοχετεύουν αέρα στην Κάμινο. Τέλος, το Βιβλίο του Καλέσματος απαγγέλλεται στο όνομα του Αμπντούλ Αλ-Χασρέντ, του Τρελού Άραβα από το Νεκρονομικόν.
Ο Μάσκιμ Ξουλ, ο Δόλιος Δαίμονας και θηρευτής εκτελεί το καθήκον της αβάστακτης ευχαρίστησης, φορώντας φολιδωτές μπότες από ατσάλι. Μία τρίαινα διαπερνά το θρόνο του παρθενικού Τρελού Θεού. Και τότε πέφτει ξηρασία, έλλειψη νερού -βαρύ ύδωρ, τριγμός οδόντων σ’ ένα τόπο φτιαγμένο από καθάριο μάρμαρο.
Όταν η τρίαινα –μοχλός εκκίνησης- ανασηκώνεται από το ίδιο το χέρι του Τρελού Θεού –δυαδική πυρηνική σχάση σε πλήρη διέγερση- η Αστραπή αστράφτει από μέσα απ’ το πηγάδι κάτω από το έδαφος, την στερεή έδρα της ζωής που δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Ο Άφθαρτος Μανδύας του λευκός σαν χιόνι, καπνός στα ρουθούνια του, φωτιά στην ανάσα. Εκκωφαντικές Βροντές ηχούν. Βρόγχος δίχως δεσίματα, άπατο Πηγάδι, θερμότερο από τον ήλιο.
Βιβλίο του Σκώληκα, λατρεία του Όφη, Vermis Mysteriis, Αιμορραγικό Παράσιτο, Όρμ ή σιχαμερό σκουλήκι, του οποίου οι αγέννητοι απόγονοί του, οι λάρβες Ουρούκου, παρασύρονται στον αέρα και απλώνονται μπροστά στον παρθενικό Τρελό Θεό. Αυτός θρηνεί επάνω στον καψαλισμένο Θρόνο της Αστραπής, ενώ μια λίμνη από γλοιώδη υγρά σαν πράσινο λάδι, χύνεται από το τρυπημένο πλευρό του και μία άλλη ουσία σαν πίσσα ρέει από το σώμα του που σφαδάζει. Μία ζώσα ψυχή μεταβάλλεται σε πυκνό χημικό στοιχείο –ραδιενεργό οξείδιο- και γεννιέται η πρωταρχική ύλη ενός νέου Σύμπαντος: Πλουτώνιο -δύναμη διάβρωσης που φέρει το απαγορευμένο όνομα Βετς Μελ, αυτός που φτιάχνει το Μέλι του Λωτού.
Όσα περιγράφονται παραπάνω μπορεί να απέχουν παρασάγγες από την περιγραφή του πρώτου αμερικανικού Αντιδραστήρα Πυρηνικής Στήλης που κατασκευάστηκε από τον Ενρίκο Φέρμι στο Σικάγο το 1942, όμως, εάν κανείς λάβει υπόψη τις μεγάλες διαφορές στον τρόπο προσδιορισμού των σχετικών εννοιών, αλλά και το αυτονόητο γεγονός ότι οι Ναζί χρησιμοποιούσαν μαζικά ανθρώπινους στόχους για τις δοκιμές τους, τα τελικά αποτελέσματα είναι περίπου τα ίδια. Σε μία αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση, κάθε διάσπαση ατόμου προκαλείται από ένα νετρόνιο που προέρχεται από μία προηγούμενη διάσπαση. Η ακτινοβολία Βήτα βομβαρδίζει τον πυρήνα, κάθε άτομο μετατρέπεται σε άλλο στοιχείο και έτσι προκύπτει τελικά η μετάλλαξη της ύλης.
“Και ποιος θα σας διδάξει άραγε πως είναι η φωτιά της Κόλασης;;;
Δεν αφήνει τίποτα, δεν λυπάται τίποτα, το δέρμα όταν μαυριζει.”
Σούρα 74 – η Περιδιπλούμενη,, Κοράνι
Λαμβάνοντας υπ όψιν τον αντεθνικό ρόλο της Τρόικας και της Γερμανίας, ΜΗΠΩΣ ΠΑΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ το μυαλό σας; Η έχετε μεταλλαχτεί τρώγοντας αυτά τα σκουπίδια-δηλητήρια που ονομάζεται τρόφιμα; Τι να πω αγοράστε τις πατάτες της Monsanto με 25 λεπτά το κιλό με κύτταρα Μέδουσας και γουρουνιού και απολαύστε τις. Μέδουσα είπα;;; απα πα πα πα μην πάει πουθενά το μυαλό σας, όχι όχι όχι … Η μήπως οι Αμερικανοί με τις Υποχθόνιες Στρατιωτικές Δυνάμεις τους έχουν περάσει απο την εποχή του πολέμου του Αφγανιστάν στον υπόγειο Λυκαβηττό????? ΕΕΕ καλά κρασιά, και άντε στην υγειά σας.
Ion Maggos
