Επίκαιρο και ελπιδοφόρο, αν και κάπως κακόγουστο, δείχνει να είναι το δάσος από «τεχνητά δέντρα» που μπορεί σύμφωνα με τους επιστήμονες να δημιουργηθεί μέσα στα επόμενα δέκα με είκοσι χρόνια, ώστε να βοηθήσει στη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα.
Τα δέντρα αυτά αποτελούν μία από τις τρεις πιο πρακτικές «γεωμηχανολογικές» ιδέες που
δημοσιεύτηκαν σε πρόσφατη έρευνα. Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Μηχανολογίας και Μηχανικής που διεξήγαγαν την έρευνα υποστηρίζουν ότι χωρίς την «γεωμηχανολογία» θα ήταν αδύνατο να αποφευχθούν οι επικίνδυνες κλιματικές αλλαγές. Η εν λόγω αναφορά περιλαμβάνει ένα πλάνο 100 χρόνων για το πώς θα απαλλαγεί από το διοξείδιο του άνθρακα η παγκόσμια οικολογία.
Παρουσιάζοντας την έρευνα, ο επικεφαλής της έρευνας Tim Fox ξεκαθάρισε, βέβαια, ότι η «γεωμηχανολογία» μόνη της δε μπορεί να κάνει θαύματα όσον αφορά στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Είπε, μάλιστα, στο BBC ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά με τις επιπλέον προσπάθειες του κόσμου να μειώσει την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα.
Πολλοί περιβαλλοντικοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι στον πλανήτη απομένουν λίγες μόνο δεκαετίες για να μειώσει τις εκπομπές πριν το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα φτάσει τέτοια όρια ώστε οι κίνδυνοι της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας να είναι αναπόφευκτοι.
Διευκρινίζουν δε σύμφωνα με την έρευνα ότι ο τύπος της «γεωμηχανολογίας» που προτείνουν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί άμεσα για να εξοικονομηθεί χρόνος στον πλανήτη, ενώ τα οφέλη που θα δούμε από αυτόν θα είναι μακροπρόθεσμα.
Προσδιορίζουν, συγκεκριμένα δύο τύπους «γεωμηχανολογίας», όπως είπε ο Nem Vaughan του Πανεπιστημίου East Anglia. «Η πρώτη κατηγορία επιχειρεί να ‘δροσίσει’ τον πλανήτη αντανακλώντας μέρος του ηλιακού φωτός. Το αρνητικό με αυτή την μέθοδο, ωστόσο, είναι ότι απλά καλύπτει και δεν διορθώνει οριστικά το πρόβλημα. Ο δεύτερος τύπος της ‘γεωμηχανολογίας’ είναι να απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και να το αποθηκεύσει».
Αμέτρητες απόψεις διίστανται
Ο επιστημονική ομάδα μελέτησε εκατοντάδες διαφορετικών απόψεων αλλά μόνο τρεις από αυτές κρίθηκαν ως πρακτικές και δυνατές να πραγματοποιηθούν από την υπάρχουσα τεχνολογία. Ένα κρίσιμος παράγοντας στην επιλογή των τριών ήταν ότι έπρεπε να επιστρατεύουν τεχνολογίες που δεν επιβαρύνουν το πρόβλημα της εκπομπής αερίων διοξειδίου του άνθρακα.
Ο καθηγητής Fox ανάφερε στο BBC News: «Τα τεχνητά δέντρα βρίσκονται ήδη στο αρχικό τους στάδιο και είναι ιδιαίτερα εξελιγμένα στην σχεδίασή τους όσον αφορά στον αυτοματισμό καθώς και στα εξαρτήματα τα οποία θα χρησιμοποιηθούν. Θα μπορούσαν, λοιπόν, μέσα σε σχετικά σύντομο διάστημα, να προωθηθούν στο εμπόριο και την χρήση».
Ο τρόπος λειτουργίας αυτών των δέντρων ουσιαστικά βασίζεται στην αρχή της «σύλληψης» του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα μέσω ενός φίλτρου. Το CO2 έπειτα θα αφαιρείται από το φίλτρο και θα αποθηκεύεται. Σύμφωνα με την έρευνα αναζητούνται αυτή τη στιγμή τεχνολογικά μέσα τα οποία να δημιουργούν υποδομές για την αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα.
Ο Dr. Fox είπε ότι το πρωτότυπο «τεχνητό δέντρο» θα έχει περίπου του μέγεθος ενός container καραβιού και θα μπορούσε να απομακρύνει χιλιάδες φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα από ένα δέντρο αντίστοιχου μεγέθους.
Μία ακόμα μέθοδος που προτιμήθηκε από την επιστημονική ομάδα σχετικά με την απομάκρυνση του διοξειδίου είναι η τοποθέτηση αυτού που αποκαλούν «φωτοβιοαντιδραστήρες με βάση την άλγη» πάνω σε κτίρια. Πρόκειται για διαφανή containers που θα περιέχουν άλγη, η οποία μπορεί να απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα μέσω της φωτοσύνθεσης.
Η τρίτη εναλλακτική επικεντρώνεται στην μείωση της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας μέσω της αντανάκλασης του ηλιακού φωτός πίσω στο διάστημα. Η έρευνα λέει ότι ο απλούστερος τρόπος για να πραγματοποιηθεί αυτό είναι αν τοποθετηθούν στα κτίρια «αντανακλαστικές» οροφές.
Οι συγγραφείς της αναφοράς τονίζουν ότι όλες αυτές οι ιδέες απαιτούν πολύ περισσότερη έρευνα, ενώ έχουν ζητήσει από την βρετανική κυβέρνηση να επενδύσει 10 εκατομμύρια λίρες στην ανάλυση της αποτελεσματικότητας, των κινδύνων και του κόστους της «γεωμηχανολογίας».
Ο Dr. Fox ολοκλήρωσε λέγοντας, «Πιστεύουμε ειλικρινά ότι η πρακτική γεωμηχανολογία
που προτείνουμε θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή και να γίνει μέρος του παγκόσμιου
τοπίου μέσα στα επόμενα δέκα-είκοσι χρόνια».
korfiatis.blogspot
