ΠΑΣΑΝΤΕΝΑ, Καλιφόρνια. -- Το όχημα σε τροχιά αναγνώρισης του Άρη της NASA έχει αποκαλύψει το παγωμένο κρύψιμο ύδατος ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του μέσου πλάτους του Άρη. Οι παρατηρήσεις του διαστημικού σκάφους λήφθηκαν από την τροχιά του αφότου ανακάλυψαν νέους μετεωρίτες όπου είχαν δημιουργήσει κρατήρα στον κόκκινο πλανήτη.
Οι επιστήμονες που ελέγχουν τα όργανα στο όχημα σε τροχιά βρήκαν ότι ο φωτεινός πάγος που εκτίθεται επί πέντε Αριανών τόπων φτιάχνει κρατήρα σε βάθος από περίπου μισό μετρητή σε 2.5 μέτρα (1.5 πόδια σε 8 πόδια). Δημιουργήθηκε κρατήρας δεν υπήρξε στις προηγούμενες εικόνες των ίδιων περιοχών. Μερικοί κρατήρες παρουσιάζουν λεπτό στρώμα φωτεινού πάγου επάνω στο σκοτεινότερο ελλοχεύον υλικό του Αρη.
Τα φωτεινά μπαλώματα σκούρυναν μετά από εβδομάδες από τις αρχικές παρατηρήσεις, ως πρόσφατα ο εκτεθειμένος πάγος ατμοποιήθηκε στη λεπτή Αριανή ατμόσφαιρα. Ένας νέος κρατήρας είχε ένα φωτεινό μπάλωμα υλικού αρκετά μεγάλο ώστε ένα από τα τροχιακά όργανα να επιβεβαιώσει ότι είναι water-ice (νερό-παγωμένο).
http://www.youtube.com/watch?v=2P-CkH51lHI
Τα ευρήματα δείχνουν ότι water-ice εμφανίζεται κάτω από
την επιφάνεια του Άρη στα μισά του δρόμου μεταξύ του βόρειου πόλου και του ισημερινού, ένα χαμηλότερο γεωγραφικό πλάτος από το αναμενόμενο στο Αριανό κλίμα.«Αυτός ο πάγος είναι ένα λείψανο ενός πιο υγρού κλίματος από ότι ήταν αρκετές χιλιετίες πριν,» ο εν λόγω Shane Byrne του πανεπιστημίου της Αριζόνα, Tucson.
Το Byrne είναι μέλος της ομάδας που λειτουργεί το πείραμα απεικόνισης τροχιακού υψηλού ψηφίσματος, ή φωτογραφική μηχανή HiRISE, τα οποία συνέλαβαν τις πρωτοφανείς εικόνες.
Byrne και 17 ομο-συντάκτες εκθέτουν τα συμπεράσματα 25 Σεπτέμβριου στα επιστημονικά περιοδικά.
http://www.youtube.com/watch?v=aROqWGZ3gDg
«Ξέρουμε τώρα ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις νέες περιοχές αντίκτυπου ως ελέγχους για να ψάξουμε τον πάγο από την επιφάνια έως κάτω,» ο εν λόγω Megan Kennedy των διαστημικών συστημάτων επιστήμης, Malin στο Σαν Ντιέγκο, ένας ομο-συντάκτης του εγγράφου και μέλος της ομάδας που ενεργοποιεί τη φωτογραφική μηχανή τροχιακού πλαισίου..
Κατά τη διάρκεια μιας χαρακτηριστικής εβδομάδας, η φωτογραφική μηχανή πλαισίου επιστρέφει περισσότερες από 200 εικόνες του Άρη που καλύπτουν μια συνολική περιοχή μεγαλύτερη από και από την Καλιφόρνια.
Η ομάδα φωτογραφικών μηχανών εξετάζει κάθε εικόνα, βρίσκοντας μερικές φορές ότι τα σκοτεινά σημεία είναι νέοι κρατήρες , οι μικροί κρατήρες δημιουργούν μια έκταση πο
υ καλύπτεται με τη σκόνη. Ο έλεγχος των προηγούμενων φωτογραφιών των ίδιων περιοχών μπορεί να επιβεβαιώσει ότι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι νέο. Η ομάδα έχει βρεί περισσότερες από 100 νέες περιοχές από κρατήρες, συνήθως πιο στενές στον ισημερινό από αυτές που αποκάλυψαν τον πάγο.Μια εικόνα από τη φωτογραφική μηχανή 10 Αύγουστου του 2008, παρουσίασαν προφανή σημάδια κρατήρα και έγινε εμφανίσιμος μετά από μια εικόνα του ίδιου εδάφους όπου λήφθηκε 67 ημέρες νωρίτερα. Η ευκαιρία να μελετηθεί μια τέτοια νέα περιοχή προέτρεψε να γίνει από τη φωτογραφική μηχανή τροχιακού υψηλότερου ψηφίσματος το Σεπτέμβριο. 12, το 2009, που επιβεβαιώνει μια συστάδα από μικρούς κρατήρες .
Κάτι ασυνήθιστο ξεπήδησε έξω, «Byrne λέει. «Παρατηρήσαμε ότι το φωτεινό υλικό στα κατώ σημεία φτιάχνει κρατήρα με ένα πολύ ευδιάκριτο χρώμα. Φάνηκε όπως ο πάγος. «
Το φωτεινό υλικό επί εκείνου του τόπου δεν κάλυψε αρκετή περιοχή για ένα όργανο φασματόμετρων στο όχημα σε τροχιά για να καθορίσει τη σύνθεσή του. Εντούτοις, το
Σεπτέμβριος. 18, το 2008, εικόνα μιας διαφορετικής περιοχής μέσου πλάτους ,παρουσίασε ότι δημιουργήθηκε κρατήρας πριν οκτώ μήνες . Αυτός ο κρατήρας είχε μια μεγάλη περιοχή από αυτό το φωτεινό υλικό.Ήμασταν ενθουσιασμένοι από αυτό το γεγονός έτσι κάναμε μια γρήγορη παρατήρηση και ανακύκλωση τον δεδομένων.
Ο εν λόγω ομο-συντάκτης Kim Seelos του εφαρμοσμένου εργαστηρίου φυσικής Johns Hopkins του πανεπιστήμιο στη Laurel, Md
Έλεγε «Ο καθένας σκέφτηκε ότι ήταν water-ice, αλλά ήταν σημαντικό να αποκτηθεί το φάσμα για την επιβεβαίωση.»
Ο επιστήμονας Rich Zurek του τροχιακού προγράμματος αναγνώρισης του Άρη, του αεριωθούμενου εργαστηρίου προώθησης της NASA, Πασαντένα, Καλιφόρνια, είπε πως «αυτή η αποστολή σχεδιάζεται για να διευκολύνει το συντονισμό και τη γρήγορη απάντηση από τις ομάδες επιστημών. Αυτό το καθιστά πιθανό να ανιχνεύσουμε και να καταλάβουμε τ
α μεταβαλλόμενα με γρήγορους ρυθμούς και χαρακτηριστικά γνωρίσματα. «Ο πάγος που εκτίθεται από τις νεες επιδράσεις προτείνετε ότι το *Βίκινγκ Lander 2 της NASA, οπου εσκάβε στο μέσο πλάτος του Άρης το 1976, ισως με δύναμη έιχε χτυπήσει τον πάγο.( εάν είχε σκάψει 10 εκατοστόμετρα (4 ίντσες) βαθύτερα ).
*(Βίκινγκ 2: Ήταν σε τροχιά από τον Αύγουστο του 1975 έως το 1987, ο προσεδαφιστείς που έφθασε στον Άρη ήταν σε λειτουργία από το Σεπτέμβριο του 1976 έως το 1980. Μαζί οι δύο Βίκινγκ έστειλαν περισσότερες από 50.000 εικόνες)
Ο Βίκινγκ 2 αποστολή, που αποτελέστηκε από ένα όχημα σε τροχιά και ένα lander
, προωθήθηκε το Σεπτεμβρίου 1975 και έγινε ένας από τους πρώτους δύο διαστημικούς ελέγχους για να προσγειωθεί επιτυχώς στην Αριανή επιφάνεια. Τα landers Βίκινγκ 1 και 2 χαρακτήρισαν τη δομή και τη σύνθεση της ατμόσφαιρας και της επιφάνειας. Διεύθυναν επίσης τις επιτόπου βιολογικές δοκιμές για τη ζωή σε έναν άλλο πλανήτη.Το αεριωθούμενο εργαστήριο προώθησης της NASA στη Πασαντένα διαχειρίζεται το όχημα σε τροχιά αναγνώρισης του Άρη για τη επιστημονική αποστολή της NASA στην Ουάσιγκτον. Lockheed Martin Space Systems στο Ντένβερ έχτισε το διαστημικό σκάφος.
Η φωτογραφική μηχανή πλαισίου χτίστηκε και χρησιμοποιείται από την Malin Space τα Science Systems. Το πανεπιστήμιο της Αριζόνα ενεργοποιεί τη φωτογραφική μηχανή HiRISE, από τις οπιες Ball Aerospace & Technologies Corp., στο Boulder, Colo., όπου χτίζεται.
Το πανεπιστημιακό εφαρμοσμένο εργαστήριο φυσικής Johns Hopkins οδήγησε την προσπάθεια να χτιστεί το συμπαγές φασματόμετρο απεικόνισης αναγνώρισης και την λειτουργία στο συντονισμό με μια διεθνή ομάδα των ερευνητών.
NASA NEWS RELEASE: 2009-148
