Εξώφυλλο ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1980, Ἀρ. Φύλ. 22
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
(ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1980, Ἀρ. Φύλ. 22)
ΑΘΩΩΘΗΚΑΝ ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ – Γ. ΦΟΥΡΑΚΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΝ. ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Καταπέλτης ὁ εἰσαγγελέας τῆς ἕδρας κ. Κρινάκος
Συναρπαστικές οἱ ἀγορεύσεις τῶν συνηγόρων Γ. Στρατάκη, Σ. Παπαθεμελῆ, Μ. Μιχόπουλου
Μιὰ δὶκη τὲλειωσε. Μιὰ ἀκὸμη δικαὶωση γι αὐτὴ τὴν μικρὴ ἐφημερὶδα ποὺ μέ ὅλες της τὶς δυνὰμεις πολὲμησε καὶ πολεμᾶ ἐναντὶων τῶν σκοτεινῶν δυνὰμεων.
ΑΘΩΟΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ οἱ Μὰνος Χὰρης καὶ Γιὰννης Φουράκης γιὰ τὸ δημοσὶευμα τῆς «Ἀλήθειας» ποὺ μιλοῦσε γιὰ κατασκοπεὶα σέ βὰρος τῶν Ἑλληνικῶν Ἐνὸπλων Δυνὰμεων, ἀπὸ τοὺς μασὸνους.
Οἱ κατηγοροὺμενοι εἶχαν καταδικαστεῖ πρωτοδὶκως σέ φυλὰκιση 10 μηνῶν (ὁ Μὰνος Χὰρης καὶ τὸτε ὅπως καὶ τὼρα ἀπουσίαζε στὸ ἐξωτερικὸ γιὰ λὸγους ὑγεὶας καὶ καταδικάστηκε ἐρήμην)
Ἡ δίκη αὐτὴ ξεκίνησε ἀπὸ μιὰ ἂλλη δίκη ποὺ ἔγινε στίς 15 Ἰουνὶου 1979 μέ κατηγοροὺμενους (τὸτε) τοὺς Τέλη Γιαννακουδάκη, Μὰνου Χὰρη καὶ Νὶκο Ψιλάκη γιὰ τὴν ὑπεξαὶρεση τῶν Μασονικῶν ἐγγρὰφων. Στὴ δὶκη αὐτὴ στὴν ὁποὶα καταδικὰστηκε μὸνο ὁ κ. Τ. Γιαννακουδάκης σέ φυλὰκιση 4 μηνῶν εἶχε καταθὲσει σὰν μὰρτυρας ὑπερὰσπισης ὁ Γιὰννης Φουράκης ἀποσπὰσματα τῆς κατάθεσης τοῦ ὁποὶου, ὁ Μὰνος Χὰρης ἐδημοσὶευσε στὴν «Ἀλήθεια» μὲ τὸν τὶτλο ὄπως κατατέθηκε προχθὲς στὴ δὶκη : ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ εἰς βὰρος τῶν Ἑλληνικῶν Ἐνὸπλων.
Ἡ δίκη τοῦ Ἐφετεὶου τὲλειωσε μέ πανηγυρισμοὺς τοῦ πλήθους καὶ μεγὰλη θλὶψη τῶν μασὸνων. Αὐτὸματα, τὸ χαροὺμενο μαντὰτο διαδὸθηκε σ᾽ ὅλα τὰ Χανιὰ καὶ ὁ πανηγυρικὸς τὸνος μεταδὸθηκε, ἒγινε κραυγαλὲα ἀπάντηση γιὰ τοὺς Μασὸνους ποὺ δέν ἔχουν κανὲνα λαϊκὸ ἔρισμα καμμιὰ συμπάθεια στὰ κατὼτερα στρὼματα τοῦ Λαοῦ, ἐκεῖνα ποὺ χὺνουν τὸ αἶμα τους στοὺς πολὲμους, ἐκεῖνα πού στέλνουν τὰ παιδιὰ τους νὰ πολεμὴσουν στὴν Κὺπρο, ἐκεῖνα ποὺ νοιὼθουν τὸν πὸνο τοῦ πατὲρα ὅταν μαθαὶνει πὼς τὸ παιδὶ του ἔβαψε κὸκκινες τὶς ἀκρογιαλιὲς τῆς Ἀμμοχὼστου ὅταν κατὲπεσαν τὰ Ἕλληνικὰ ἀεροπλὰνα τὸν Ἰοὺλιο τοῦ 1974.
Ὁ λαὸς αὐτὸς παραμὲνει ἀμὸλυντος, ἁγνὸς κι ἀκὲραιος, ἕτοιμος σέ κὰθε στιγμὴ γιὰ κὰθε θυσὶα. Ὁ λαὸς αὐτὸς ποὺ παραμένει μακρυὰ ἀπὸ τὰ ὀφὶκια, τὶς μασονικὲς στοὲς καὶ τὶς ὑψηλὲς διασυνδὲσεις.
Μιὰ δὶκη τὲλειωσε. Μιὰ ἀκὸμη ταλαιπωρὶα ἴσως (κατὰ τοὺς μασὸνους) νίκη γιὰ τοὺς ἀνθρὼπους ποὺ ξὲρουν ὅτι ὁ ἁγὼνας καὶ μὸνον αὐτὸς θὰ φὲρει μιὰ ἂσπρη μὲρα σέ τοῦτο τὸν τόπο. Μιὰ ακὸμη δὶκη τοῦ Μὰνου Χὰρη καὶ τῆς «Ἀλήθειας» μιὰ δὶκη – ξεσκὲπασμα τῶν σκοτεινῶν δυνὰμεων.
ΘΡΙΑΜΒΟΣ
Στὴν προχθεσινὴ δὶκη στὸ Ἐφετεῖο Χανὶων σὰν μὰρτυρες ὑπερὰσπισης κατὲθεσαν οἱ κ.κ. Κυριὰκος Διακογιὰννης συγγραφὲας, Νὶκος Ψαρουδάκης Πρὸεδρος τοῦ Κὸμματος Χριστιανικὴ Δημοκρατὶα, ἐνῶ οἱ βουλευτές τοῦ ΠΑΣΟΚ κ.κ. Μανὸλης Χατζινάκης καὶ Κὼστας Ἀσλὰνης δέν κατὲθεσαν τελικὰ, ἐπειδή δέν πρὸλαβαν νὰ ἐπιστρέψουν ἐγκαὶρως ἀπὸ τὴν συγκὲντρωση κατὰ τῶν ξὲνων Βάσεων.
Ἡ αἵθουσα τοῦ Ἐφετεὶου ἀλλὰ καὶ οἱ γὺρω χῶροι εῖχαν πλημμυρὶσει ἀπὸ διακεκριμὲνους Χανιῶτες, ἱερεῖς, καὶ πλῆθος κὸσμου ἀπὸ ὅλες τὶς παρατὰξεις καὶ ἐνθουσιὼδεις νὲους ποὺ προσῆλθαν γιὰ νὰ παρακολουθήσουν τὴν ἐξαιρετικῆς σπουδαιὸτητας δὶκη, νὰ παρακολουθήσουν τὸ ξεσκὲπασμα τῶν μασὸνων, ἀπὸ τὶς καταθέσεις τῶν πανελληνὶως γνωστῶν μαρτὺρων καὶ τῶν διακεκριμὲνων συνηγὸρων κ.κ.Γιὼργη Στρατὰκη, δικηγὸρου Ἡρακλεὶου
Στὲλιου Παπαθεμελῆ δικηγὸρου Θεσσαλονὶκης Βουλευτῆ ΠΑΣΟΚ
Μιχὰλη Μιχὸπουλου δικηγὸρου Ἀθὴνας
Ἤταν μιὰ αὐθὸρμητη καὶ ἀπρὸσκλητη συμμετοχὴ τοῦ Χανιὼτικου Λαοῦ στὴν σπουδαὶα αὐτὴ δὶκη, μιὰ συμμετοχὴ ποὺ ἐκδηλὼθηκε πολλὲς φορὲς μέ χειροκροτὴματα καὶ ἕνα πανηγυρικὸ ξὲσπασμα στὸ τὲλος τῆς δὶκης, ὅταν ἀνακοινὼθηκε τὸ ἀθωωτικὸ ἀποτὲλεσμα γιὰ τοὺς δυὸ ἀγωνιστὲς κατηγοροὺμενους.
Εἶναι μιὰ ἀκὸμη νὶκη σπουδαιὸτατης σημασὶας, ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες αὐτῆς τῆς μικρῆς ἐφημερὶδας, μιὰ νὶκη ποὺ φανερὼνει καὶ ἀπογυμνὼνει τὶς μασονικὲς ὀργανὼσεις. Ἡ Ἑλληνική δικαιοσὺνη, σέ μιὰ άπὸ τίς πιὸ ἱστορικὲς ἀποφὰσεις της τῶν τελευταὶων χρὸνων ἀπὲδωσε «τὰ τοῦ Καὶσαρος τῶ Καὶσαρι» καὶ ἀπὰλλαξε τοὺς δυὸ κατηγορουμὲνους, ἀποδὶδοντας τους στὴν κοινωνὶα λευκοὺς τὶμιους, ἀγωνιστὲς, πατριῶτες.
Ἡ Ἑλληνικὴ δικαιοσὺνη, ἀπὲδιξε γιὰ μιὰ ἀκὸμη φορὰ τὸ ὕψος της καὶ κατακερμὰτισε τὰ μασονικὰ ἐπιχειρὴματα. Ὁ Εἰσαγγελὲας τῆς ἔδρας κ. Κρινᾶκος θὰ μεὶνει στὴ θὺμιση τῶν ἀκροατῶν αὐτῆς τῆς δὶκης μὰ καὶ στὴ θὺμιση ὅλων ἐκεὶνων ποὺ ἐνδιαφὲρονται γιὰ τὰ κρὶσιμα ἐθνικὰ μας προβλὴματα, μέ τὴν ἀγὸρευση – καταπὲλτη ἐναντὶον τῶν σκοτεινῶν δυνὰμεων καὶ τῶν μασὸνων.
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ἡ διαδικασὶα στὸ Ἐφετεῖο περιστρὰφηκε γὺρω ἀπὸ δυὸ ἐνστάσεις τίς ὁποῖες καὶ στὸ πρωτὸδικο δικαστὴριο εἷχε ὑποβὰλλει ὁ μοναδικὸς τὸτε ὑπερασπιστής τοῦ κατηγορουμὲνου Φουρὰκη κ. Γ. Στρατὰκης.
Ἡ πρὼτη ἕνσταση εἷχε ἀντικεὶμενο τὸ ἂν εἶχαν ἤ δέν εἶχαν δικαὶωμα νὰ κὰνουν μὴνυση οἱ μηνυτὲς Π. Καρανὶκας καὶ Α. Παπαδᾶτος.
Κατὰ τὴν ἔνσταση τὲτοιο δικαὶωμα δέν ὑπῆρχε γιατὶ ἡ κατάθεση τοῦ Φουρὰκη στὴ δὶκη γιὰ τὰ μασονικὰ ἔγγραφα καὶ τὸ δημοσὶευμα τῆς ἐφημερίδας μας ἀναφερὸταν στὴ δραστηριὸτητα τῆς Μεγ. Στοᾶς τῆς Ἑλλὰδος καὶ Στοῶν Ἡρακλεὶου καὶ Χανὶων. Συγκεκριμένα ὁ Γ. Φουρὰκης εἷχε καταθὲσει τὸτε ὅτι ἐξ᾽ αἰτὶας τῆς κατασκοπευτικῆς δρὰσης τῆς Μεγ. Στοᾶς μὲ τίς κατὰ τὸπους στοὲς της στὸ Ἡρὰκλειο καὶ στὰ Χανιὰ καταρὶφθηκε ἕνα στρατιωτικὸ μεταγωγικὸ ἀεροπλὰνο κατὰ τὸν Ἰοὺλιο τοῦ 74, ποὺ μετὲφερε Ἕλληνες στρατιῶτες ἀπὸ τὰ Χανιὰ στὴ Λευκωσὶα τῆς Κὺπρου.
Δέν ὑπῆρχε συνεπῶς δικαὶωμα ὑποβολῆς μὴνυσης ἀπὸ τὰ παραπὰνω πρὸσωπα γιατὶ ἡ κατὰθεση καὶ τὸ δημοσὶευμα ἀναφερὸταν στὴ Μ. Στοὰ τῆς Ἑλλὰδας καὶ στίς στοὲς «Ἀριὰδνη» καὶ «Κνωσσὸς» Ἡρακλεὶου καὶ «Ραδὰμανθυς» Χανὶων. Οἱ Στοὲς αὐτὲς σὺμφωνα μέ τὸ Σὺνταγμα καὶ τοὺς Νὸμους, τοῦ κράτους δέν εἷναι ἀναγνωρισμὲνες καὶ δέν ἔχουν νομικὴ ὑπὸσταση, ἄρα τὸ ἕβαλαν τοὺς Καρανὶκα καὶ Παπαδᾶτο καὶ ὑπὲβαλαν τὴν μὴνυση σάν θιγὸμενα πρὸσωπα.
Κατὰ τὴν ἔνσταση ὄμως οὔτε οἱ Καρανὶκας – Παπαδᾶτος σὰν μασὸνοι ἔχουν αὐτὸ τὸ δικαὶωμα, γιατὶ ἡ ὀργὰνωση τους εἶναι κρυφὴ καὶ παρὰνομη καὶ ὁ πολὺς κὸσμος δὲν τοὺς γνωρίζει διὰ νὰ ἔχουν προσωπικὴ μασονικὴ τιμὴ ἡ ὁποὶα νὰ προστατεὺεται ἀπὸ τὸ σὺνταγμα καὶ τὸν Ποινικὸ Νὸμο.
Κατὰ τὴν ὑπ᾽ ἀρ. 2020)69 ἀπὸφαση τοῦ πολυμελοῦς πρωτοδικεὶου Ἀθηνῶν ἡ ὀργὰνωση τῶν μασὸνων θεωρεῖται κρυφὴ καὶ σκοτεινὴ παραθρησκευτικὴ ὀργὰνωση ἡ ὁποὶα δέν μπορεῖ νὰ δρᾶ μὲ τὴ μορφὴ Σωματεὶου σὰν ἀντικεὶμενη πρὸς τὴ Δημὸσια Τὰξη.
Αὐτὸς εἷναι καὶ ὁ λὸγος ποὺ ἡ παραπάνω ἁπὸφαση ἀπὲρριψε τὴν αἴτηση τῶν μασὸνων γιὰ τὴν ἵδρυση Σωματεὶων μὲ τὴν ὀνομασὶα «ΔΕΙΛΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ».
Ἄλλωστε ὅπως ἀνὲπτυξε καὶ ἀπὲδειξε ἡ ὑπερὰσπιση τῶν κατηγορουμὲνων στὸ Ἐφετεῖο οἱ Μασὸνοι ἔχουν ἐξαπατήσει καὶ τὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ ἀλλὰ καὶ τὸ Ἑλληνικὸ κρὰτος σὰν ὀργανωμὲνη κοινωνία καὶ πολιτεὶα. Ἐπειδὴ ἐγνὼριζαν τὸν παραθρησκευτικὸ καὶ εἰδωλολατρικὸ χαρακτὴρα τῶν μυστικοπαθῶν τελετουργιῶν τους, το 1927 φανερὼθηκαν καὶ κατὸρθωσαν καὶ ἀπὲσπασαν ἀπὸ τὴν τὸτε Ἑλληνική Κυβὲρνηση διὰτα δέν εἶχαν καὶ δικαὶωμα νὰ ὑποβὰλλουν μὴνυση.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ τὸ γνὼριζαν οἱ μασὸνοι. Πρὰγμα ποὺ ἐπὲτρεπε τὴν παρουσὶα τους καὶ τὴ δρὰση τους στὴν Ἑλλὰδα σὰν Ἵδρυμα καὶ ὂχι σὰν θρησκεὶα ἤ σὰν Σωματεῖο.
Τὸ Ἵδρυμα ὅμως κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ νομοθεσὶα, δέν ἔχει μὲλη ὅπως τὰ Σωματεῖα γιὰ νὰ μποροῦν οἱ δυὸ παραπὰνω Μασὸνοι νὰ θεωρηθοῦν ὅτι θίγονται ἀπὸ τὸ δημοσὶευμα. Τὸ Ἵδρυμα εἷναι μιὰ ὀργὰνωση μέ περιουσὶα ἡ ὁποὶα ἀποκλειστικὸ σκοπὸ ἔχει νὰ διαθὲσει καὶ νὰ διαχειριστεῖ τὴν περιουσὶα αὐτὴ στὴν ἐκτὲλεση διαφὸρων φιλανθρωπικῶν σκοπῶν.
Οἱ Μασὸνοι οὔτε στὸ Ἡρὰκλειο οὔτε στὰ χανιὰ, ἀλλὰ οὔτε καὶ στὴν Ἀθὴνα καὶ τίς ἂλλες πὸλεις μποροῦν νὰ ἀποδεὶξουν ὅτι διαθὲτουν τὴ δραστηριὸτητὰ τους σέ κοινωφελῆ ἔργα. Ἀντὶθετα ἔχει ὀργανὼσεις μέ πολυὰριθμα μὲλη τὰ ὁποῖα μὲλη εἰσὲρχονται στὴν ὀργὰνωση τῆς Μασονὶας ἀπὸ προσωπικὰ κὶνητρα καὶ γιὰ ἀτομικὰ ὀφὲλη καὶ ὂχι γιὰ κοινωφελεῖς σκοποὺς. Εἰσέρχονται στὴν Μασονὶα γιὰ νά ἀναρριχηθοῦν στίς Δημὸσιες Ὑπηρεσὶες καὶ νὰ ἐλὲγχουν τὴν κρατικὴ ἐξουσία ὅπως καὶ γιὰ νὰ ὑποστηριχθοῦν μέ μυστικὸ τρὸπο στίς διάφορες ἐπιχειρήσεις καί ἐπαγγελματικὲς ἀπασχολήσεις τους, εἰσέρχονται δηλαδὴ μέ ἂλλα λὸγια στὴ Μασονὶα γιὰ νὰ προωθηθοῦν αὐτοὶ σέ βὰρος ἂξιων καὶ τὶμιων Ἑλλήνων οἱ ὁποῖοι δέν καταδὲχονται γιὰ καιροσκοπικοὺς λὸγους νὰ ταπεινὼσουν καὶ νὰ ἐξαφανὶσουν τὴν ἀξιοπρὲπεια τους γιὰ χὰρη τοῦ ἀτομικοῦ συμφὲροντος.
Τὸ Ἐφετεῖο ἀφοῦ ἄκουσε τὴν ἀνάπτυξη τῶν παραπὰνω ἐνστάσεων ἀπὸ τὴν ὑπερὰσπιση τῶν κατηγορουμὲνων καὶ ἀφοῦ ὁ Εἰσαγγελὲας τῆς ἕδρας μετὰ τὴν εἰδικὴ ἀγὸρευση πὰνω στὶς παραπάνω ἐνστάσεις τῶν ὑπερασπιστῶν τοῦ κατηγορουμὲνου ἐδὲχθη καὶ ἐκεῖνος τὴν ὀρθὸτητα τῶν ἐνστὰσεων ἐπιφυλὰχθηκε νὰ ἀπαντήσει σ᾽ αὐτὲς μετὰ τὴν οὐσιαστικὴ ἔρευνα τῆς ὑπὸθεσης. Πραγματικὰ μετὰ ἀπὸ μιὰ ἐξωνυχιστικὴ διαδικασὶα καὶ μετὰ ἀπὸ τὶς τεκμηριωμὲνες ἀγορεὺσεις τοῦ κ. Εἰσαγγελὲα καὶ τῶν συνὴγορων τῆς ὑπερὰσπισης ἔβγαλε τὴν ἀπὸφαση του τὴν Πέμπτη 20)11)80 μέ τὴν ὁποία ἐδὲχτηκε σὰν βὰσιμες τὶς ἐνστάσεις τῆς ὑπερὰσπισης τῶν κατηγορουμὲνων καὶ τοὺς ἀθὼωσε πανηγυρικὰ. Πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι καὶ οἱ δυὸ ἐνστὰσεις εἷχαν ἀναπτυχθεῖ πρωτὸδικα καὶ ὅ,τι κατὰ τὴν πρωτὸδικη δὶκη ἡ ἀπὸφαση βγῆκε καταδικαστικὴ γιὰ τοὺς κατηγοροὺμενους μέ μειοψηφὶα.
Τοῦ μειοψηφὶσαντος δικαστῆ ἔχοντα τὴν γνὼμη ὅτι οἰ κατηγοροὺμενοι ἔπρεπε νὰ κηρυχθοῦν ἀθῶοι.
Οπισθόφυλλο ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1980, Ἀρ. Φύλ. 22
