Γλυπτό που απεικονίζει τη θεά Άρτεμη και υπολογίζεται ότι είναι περίπου 1800 ετών ανακαλύφθηκε σε ανασκαφές στην αρχαία πόλη Πάριον, κοντά στο χωριό Kemer στην περιοχή της Biga, στη βορειοδυτική επαρχία του Çannakale.
Η ανασκαφή διεξάγεται από τον καθηγητή Cevat Başaran, καθηγητή στο τμήμα αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο Erzurum’s Atatürk, και διεξάγεται σε έξι περιοχές της αρχαίας πόλης.
Το μαρμάρινο γλυπτό αποκαλύφθηκε ότι ήταν διασπαρμένο σε κομμάτια στο Ωδείο, μια από τις έξι περιοχές της ανασκαφής. Ο Başaran, ως επικεφαλής της ανασκαφής, ανακοίνωσε ότι το γλυπτό απεικονίζει ντυμένη γυναίκα, έχει ύψος 1,70 εκατοστά και εκτιμάται ότι είναι περίπου 1.800 ετών, αποτελεί αναμφίβολα ένα υψηλής ποιότητας γλυπτό του είδους του. Οι ανασκαφείς βρήκαν, επίσης, μαρμάρινα γλυπτά που απεικονίζουν ζώα, όπως πρόβατα και σκυλιά.
«Το τόξο και το βέλος στο χέρι της υποδεικνύει ότι το γλυπτό ανήκει στην Άρτεμη, την θεά του κυνηγιού, της άγριας φύσης και των ζώων», δήλωσε ο Başaran.
Το Πάριον ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορείου Μυσίας, στην πεδιάδα της Αδράστειας, στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελλησπόντου. Η πόλη υπήρξε αποικία της Ερετρίας και της Πάρου (από την οποία πήρε και το όνομά της). Στην συνέχεια έγινε μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας (ιδρύθηκε το 477 π.Χ.). Κατά την ελληνιστική περίοδο προσαρτήθηκε στο βραχύβιο βασίλειο του Λυσιμάχου και πολύ αργότερα στο βασίλειο της Περγάμου.
Αργότερα οι Ρωμαίοι την κατέστησαν αποικία τους (Colonia) της επαρχίας της Ασίας. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. το Πάριον ανήκε στην βυζαντινή επαρχία του Ελλησπόντου. Τα νομίσματα της πόλεως βεβαιώνουν την αφθονία της σε αγαθά, ιδίως στην μεγάλη παραγωγή της μίνθης. Κατά την ελληνιστική περίοδο το έμβλημά της που απεικονίζεται στα νομίσματα, ήταν το γοργόνειον.
