Το Άρθρο απευθύνεται σε όλους μας αλλά κυρίως σε αυτούς που σκέφτηκαν και μπορούσαν αλλά δεν έπραξαν… αλλά να θυμάσαι ποτέ δεν είναι αργά.
Τώρα εσύ που έχεις καταθέσεις και δεν σ’ ένοιαζε τι συμβαίνει στον συνάνθρωπο σου κάθεσαι με τις ώρες και περιμένεις στα ΑΤΜ να σου δώσουν χρήματα υπό τις απειλές της Ευρωπαϊκής ένωσης…
Φοβάσαι για τις καταθέσεις σου , τα ακίνητα σου και τα κινητά σου και τις δουλειές σου, τις επιχειρήσεις σου αλλά.. δεν αναρωτιόσουν όμως τόσα χρόνια όσο ο κόσμος σου καταρρέει γύρω σου …ΕΣΥ τι έκανες ;
Είχες βολευτεί σπίτι σου στον καναπέ σου, στην πάρτη σου και ακούς τα παπαγαλάκια μέσα από την τηλεόραση να σε ταΐζουν φόβο… του διπλανού σου όμως του πήρανε το σπίτι, την δουλειά του και δεν είχε γάλα να δώσει στα παιδιά του… ΕΣΥ τι έκανες ;
Άκουσες πως πολλές μικρές επιχειρήσεις με το ΔΝΤ καταχρεωθήκαν, αναγκάστηκαν να χρεωθούνε ακόμα και σε τοκογλύφους εκτός από τραπεζικούς τοκογλύφους και στο τέλος αυτοκτόνησαν , οι οικογένειας τους διαλύθηκαν και ζούνε μια εξαθλίωση… ΕΣΥ τι έκανες ;
Άκουγες νέους με όνειρα να μένουν άνεργοι και να διαλύεται το σπίτι που προσπαθούσαν να ανοίξουν, να χωρίζουν ακόμα και νέα ζευγάρια με όνειρα για να δημιουργήσουν μια οικογένεια, το τόσο όμορφο όνειρο πολλών νέων όταν γνωρίσουν τον έρωτα και την αγάπη όπως μπορεί να έκανες και εσύ αλλά… ΕΣΥ τι έκανες ;
Δεν είχαν σπίτι να μείνουνε και μένουν μέσα σε αυτοκίνητα ντρέπονται να ζητήσουν ένα πιάτο φαί.. αυτό που ήθελαν ήταν μια δουλειά να ξαναρχίσουν να ελπίζουν πως μπορούν να ζήσουν χωρίς να ζητιανεύουν και να τους λυπούνται … ΕΣΥ τι έκανες ;
Γέμιζαν τα συσσίτια και πολλές φορές κομματικές παρατάξεις τους εκμεταλλεύονταν δίνοντας τους ένα πιάτο φαί και τους έταζαν όνειρα… ΕΣΥ τι έκανες ;
Πήγαιναν νηστικά παιδάκια στα σχολεία και λιποθυμούσαν από την πείνα στην Ελλάδα του σήμερα αλλά… ΕΣΥ τι έκανες ;
Κάποιοι δεν άντεξαν και έφυγαν από την χώρα για να ελπίζουν σ ένα νέο μέλλον ενώ γνώριζαν και οι ίδιοι πως μπορούσαν να προσφέρουν πολλά στην χώρα τους αλλά.. πως να μείνουν εδώ αν δεν έχουν να φάνε ένα κομμάτι ψωμί η μια δουλειά… ΕΣΥ τι έκανες ;
Αυτά τα 5 χρόνια έκλεισαν χιλιάδες Σπίτια , Νοσοκομεία , Γηροκομεία , Σχολεία , Νηπιαγωγεία Επιχειρήσεις , και είχαμε 10.000 αυτοκτονίες μέσα σε 5 μόνο χρόνια …ΕΣΥ τι έκανες ;
Τώρα ακούς και σου λένε οι δωσίλογοι πως με κλειστές τράπεζες και χωρίς την Ευρώπη δεν θα τα βγάλεις πέρα και ΕΣΥ τι κάνεις ; ( Τους ακούς , τους πιστεύεις σαν υπνωτισμένος μέσα από το σπίτι σου , τον καναπέ σου , παρέα με τον φόβο σου για το Χρήμα …)
Να σου θυμίσω κάτι και κάποιοι άλλοι μπορεί να ήταν σαν εσένα κάποτε αλλά τώρα δεν είναι.. είτε χάθηκαν, είτε παλεύουν ακόμα σε κάποια γωνιά να ζήσουν. Δεν τους ενδιαφέρει ευρώ η δραχμή. Να ζήσουν και να αφήσουν αυτόν τον κόσμο με αξιοπρέπεια… πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους αν σε έβλεπαν να πολεμάς θα σε βοηθούσαν αυτή είναι η διαφορά... Δεν είναι ούτε το ΝΑΙ ούτε το ΟΧΙ …
Η δικιά σου όμως άγνοια που είχες τόσα χρόνια και το μεγάλο ΕΓΩ που κουβαλάμε όλοι μας αυτό σε έφερε στην κατάσταση που βρίσκεσαι σήμερα, οπότε δεν σου φταίει κανένας που δεν θέλει την Ευρώπη σου ή την θέλει… το μόνο που μετράει και έχει αξία είναι να μην σκέφτεσαι με το ΕΓΩ.
Δεν ζεις μόνο σου σε αυτόν τον πλανήτη και δεν μπορείς να επιβιώσεις και μόνος σου… πρέπει να μάθεις να Αγαπάς την ζωή σου και τον συνάνθρωπο σου . Πρέπει να μάθεις πως μπορείς να ζεις ελεύθερος και ανεξάρτητος και με τα απαραίτητα ακόμα να είσαι ευτυχισμένος και χαρούμενος .
Πρέπει να μάθεις πως με τους σωστούς ανθρώπους γύρω σου μπορείς να είσαι ευτυχισμένος και χαρούμενος και χωρίς χρήματα ακόμα...
Πρέπει να μάθεις να κοιτάς τον κόσμο στα μάτια και να του λες αυτό που αισθάνεσαι για εκείνον. Πρέπει να μάθεις να βοηθάς όπως μπορείς, ακόμα και με τις λέξεις…
αλλά πάνω απ’ όλα πρέπει να μάθεις να ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ, θα πρέπει να μάθεις να Αγαπάς και να το δείχνεις κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο γιατί αυτό επιθυμεί ο πραγματικός εαυτός σου…
θα πρέπει να μάθεις ότι είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…
ΕΣΥ αυτό να κάνεις…
Ο.Ε.Α.Φ.
